Planery miejskie czyli systemy ułatwiające poruszanie się transportem miejskim są nowością ostatnich kilku lat. Rozwijają się bardzo dynamicznie gdyż przeciętny mieszkaniec miasta czy przyjezdny coraz częściej zdaje sobie sprawę z tego, że komputer jest od niego lepszy w ustalaniu optymalnej dla niego trasy przejazdu. Często najbliższy przystanek wcale nie jest najlepszy jako punkt startowy naszej trasy i dodatkowe pięć minut spaceru daje wymierne oszczędności w czasie przejazdu. Z drugiej strony wiele osób w podeszłym wieku nie może i nie lubi dużo chodzić więc preferują trasy z minimalnym dojściem i dłuższymi czasami na przesiadki nawet kosztem dłuższej podróży autobusem czy tramwajem. Już tylko ten pobieżny opis pokazuje skalę problemu z jaką trzeba się zmierzyć projektując współczesny system tego typu. Początkowo na rynku obecne były, także w wersjach na telefony komórkowe same rozkłady jazdy. Stanowiły one pierwszą generację planerów i trzeba przyznać, że w stosunku do formy papierowej był to duży skok jakościowy, ale tylko dla osób jeżdżących na stałych trasach. Zważywszy na ciągłe zmiany w układzie i czasach odjazdu, a także na inne rozkłady jazdy w dni specjalne czy w święta takie rozwiązanie jest bardzo ułomne. Drugą generację planerów miejskich stanowią serwisy układające dojazd pomiędzy przystankami. Ich wadą jest to, że użytkownik musi znać układ przystanków lub w wersjach nieco lepszych wskazać je na mapie. Nie zmienia to jednak faktu, że przystanek najbliższy nie musi być optymalnym punktem startu czy mety. System trzeciej generacji stanowią serwisy planujące dojazd z punktu do punktu gdzie zawsze punkt możemy określić na wiele sposobów. Może to być adres, przecięcie ulic, centrum handlowe, urząd lub punkt wskazany na mapie. Jak użytkownikowi jest najwygodniej i zależnie od danych jakimi dysponuje. Czytaj resztę wpisu »